Στραντιβάριους, Αντόνιο

(Stradivarius). Ιταλός οργανοποιός (Κρεμόνα 1643 – 1737), γνωστός και με το επώνυμο Στραντιβάρι. Από αριστοκρατική οικογένεια, αφοσιώθηκε στην κατασκευή μουσικών οργάνων έχοντας ως δάσκαλο τον περίφημο Νικόλα Αμάτι (1596-1684), ανιψιό του Αντρέα (1505-1579), ιδρυτή της σχολής της Κρεμόνας και γιο του διάσημου τεχνίτη μουσικών οργάνων Τζερόλαμο (1561-1630). Όταν λάβει κανείς υπόψη του την άλλη οικογένεια κατασκευαστών οργάνων που εργαζόταν στην Κρεμόνα, την οικογένεια των Γκουαρνέρι, θα εκτιμήσει περισσότερο την προσπάθεια του νεαρού Σ. που αναζήτησε νέα μοντέλα, απόλυτα δικά του. Είναι γνωστά με το όνομα «stradivari amatizzati» τα όργανα (βιόλες, βιολιά, κιθάρες, βιολοντσέλα) που κατασκεύασε επηρεασμένος από τους Αμάτι. Είχε έντεκα γιους, από τους οποίους δύο, ο Φραντσέσκο (1671-1743) και ο Ομομπόνο (1679-1742), συνέχισαν, με μερικές τροποποιήσεις, την πατρική παράδοση. Αφού πέτυχε σιγά σιγά την τελειότητα στο σχήμα (όργανα λιγότερο πλατιά και περισσότερο μακριά), στην εκλογή του ξύλου, στην ποιότητα και στο χρώμα των βερνικιών, που απλωνόταν σε μια πλούσια κλίμακα από το ανοιχτό ως το σκούρο κόκκινο, ο Σ. επιβλήθηκε πάνω στους άλλους κατασκευαστές οργάνων του 18ου αι. Η εξαιρετική ποιότητα μερικών από τα όργανα αυτά τα έκανε να μείνουν γνωστά με διάφορα ονόματα ή με τα ονόματα των κατόχων τους. Έτσι είναι γνωστά π.χ. τα βιολιά «Βιότι» και «Ντάνκλα», από τα ονόματα των μουσικών που τα χρησιμοποίησαν, και τα λεγόμενα «Μεσσίας», «Ηρακλής», «Τραγούδι του κύκνου». Ακούραστος εργάτης, ο Σ. άφησε 80 περίπου όργανα ατέλειωτα, αφού κατασκεύασε πάνω από χίλια. Βιολί του ονομαστού οργανοποιού Αντόνιο Στραντιβάριους (φωτ. ΑΠΕ).